Τα παραμύθια ξεκίνησαν από τους μεγάλους για να ψυχαγωγούνται και στην πορεία τα ενισχύσαμε για να κοιμούνται τα παιδιά και να αφυπνίζονται οι μεγάλοι. Άλλωστε ο κάθε αυθεντικός άνθρωπος έχει μέσα σου ένα παιδί που θέλει να «παίξει».
Μοιράζομαι μαζί σου απόσπασμα από το βιβλίο «Να σου πω μια ιστορία», του Χόρχε Μπουκαϊ (εκδόσεις opera), ένα σφηνάκι πνευματικής καφεϊνης ή αλλιώς σφηνάκι αναστοχασμού.
«Ήταν μια φορά ένας ξυλοκόπος που πήγε να δουλέψει σε ένα ξυλουργείο. Ο μισθός ήταν καλός και οι συνθήκες δουλειάς ακόμα καλύτερες. Έτσι, ο ξυλοκόπος αποφάσισε να δώσει τον καλύτερο εαυτό του.
Την πρώτη μέρα πήγε στον εργοδηγό κι αυτός του έδωσε ένα τσεκούρι και του έδειξε μια περιοχή στο δάσος. Ο ξυλοκόπος, ενθουσιασμένος, έφυγε για να κόψει δέντρα. Σε μία μόνο μέρα έκοψε δεκαοχτώ δέντρα. «Τα συγχαρητήρια μου» του είπε ο εργοδηγός, «Συνέχισε έτσι». Ενθαρρυμένος από τα λόγια του εργοδηγού, ο ξυλοκόπος αποφάσισε να βελτιωθεί την επόμενη μέρα.
Έτσι, το βράδυ εκείνο πλάγιασε νωρίς. Το επόμενο πρωί σηκώθηκε πρώτος απ’ όλους και πήγε στο δάσος. Παρ’ όλη την προσπάθεια του δεν κατάφερε να κόψει πάνω από δεκαπέντε δέντρα. «Μάλλον είμαι κουρασμένος» σκέφτηκε. Και αποφάσισε να πέσει για ύπνο με τη δύση του ήλιου. Το ξημέρωμα σηκώθηκε αποφασισμένος να κόψει περισσότερα από δέκα οχτώ δέντρα.
Ωστόσο, εκείνη τη μέρα δεν έφτασε ούτε τα μισά. Την επόμενη μέρα έκοψε εφτά, ύστερα πέντε και την τελευταία μέρα πάσχιζε όλο το απόγευμα να κόψει το δεύτερο δέντρο. Ανησυχούσε τι θα πει ο εργοδηγός και πήγε να του εξηγήσει τι συνέβαινε. Του ορκίστηκε ότι είχε δώσει όλες τις δυνάμεις του μέχρι εξάντλησης.
Ο εργοδηγός τον ρώτησε: «Πότε ακόνισες το τσεκούρι σου για τελευταία φορά;» «Να το ακονίσω; Δεν πρόλαβα να το ακονίσω καθόλου. Ήμουν πολύ απασχολημένος προσπαθώντας να κόψω δέντρα.»
«Τι χρησιμεύει, Ντεμιάν, να κάνεις τεράστια προσπάθεια αν ξαφνικά γίνεσαι αναποτελεσματικός; Όταν ζορίζομαι, ο χρόνος για να ξαναβρώ τις δυνάμεις μου ποτέ δεν επαρκεί για να βελτιώσω την απόδοση μου.
Η ξεκούραση, η αλλαγή ασχολίας, η ποικιλία είναι μερικές φορές ο τρόπος για ν’ ακονίζουμε τα εργαλεία μας.
Αν συνεχίζεις, αντίθετα, να κάνεις κάτι με το ζόρι, θα έρθει στιγμή που θα προσπαθείς ματαίως να αντικαταστήσεις την αναποτελεσματικότητα σου με τη θέληση»
Λοιπόν, ποιο το ηθικό δίδαγμα της παραπάνω ιστορίας; Τι είναι αυτό που συζητάς τώρα στον εαυτό σου;
Όταν κουράζεσαι, μάθε να ξεκουράζεσαι και όχι να τα παρατάς! Είναι εντάξει ακόμη και που νιώθεις ότι έχεις κουραστεί, δεν είναι δείγμα αδυναμίας, ούτε ανικανότητας.
Μια ιστορία αφύπνισης, που εύχομαι να σε ταξίδεψε σε νέες θάλασσες. Το Καλοτάδιξο και εγώ, σου ευχόμαστε να φτάσεις στον προορισμό σου, ασφαλής. Σου ευχόμαστε ακόμη, να παραμείνεις σε σύνδεση με τις βαθύτερες ανάγκες σου και να καταφέρεις να αξιοποιήσεις τα ερεθίσματα που θα συναντήσεις στη διαδρομή σου, για να πετύχεις τον σκοπό σου!
